作者 ：王粲。登楼朝代：魏晋
。赋登翻译登楼赋（登兹楼以四望兮）原文 。兹楼
： 【登楼赋】 登兹楼以四望兮
，望兮聊暇日以销忧 。原文览斯宇之所在兮 ，赏析实显敞而寡仇
。登楼挟清漳之通浦兮 ，赋登翻译倚曲沮之长洲 。兹楼背坟衍之广陆兮 ，望兮临皋隰之沃流
。原文北弥陶牧，赏析西接昭邱。登楼华实蔽野 ，赋登翻译黍稷盈畴 。兹楼虽信美而非吾土兮 ，曾何足以少留
！遭纷浊而迁逝兮 ，漫逾纪以迄今 。情眷眷而怀归兮，孰忧思之可任？凭轩槛以眺望兮
，向冬风而开襟 。平原远而极目兮，蔽荆山之高岑
。路逶迤而修迥兮 ，川既漾而济深
。悲旧乡之壅隔兮 ，涕横坠而弗禁 。昔尼父之在陈兮，有归欤之叹音 。钟仪幽而楚奏兮
，庄舄显而越吟 。情面同于怀土兮，岂穷达而异心 ！惟日月之逾迈兮 ，俟河清其未极
。冀王道之一平兮 ，假高衢而骋力 。惧匏瓜之徒悬兮
，畏井渫之莫食 。步栖迟以徙倚兮 ，白日忽其将匿
。风萧条而并兴兮 ，天惨惨而无色。兽狂顾以求群兮 ，鸟相鸣而举翼 ，田野阒其无人兮，征夫行而未息 。心凄怆以感发兮 ，意忉怛而憯恻[1] 。循阶除而下降兮 ，气交愤于胸臆。夜参半而不寐兮 ，怅盘桓以反侧。 登楼赋（登兹楼以四望兮）拼音解读。： 【dēng lóu fù 】 dēng zī lóu yǐ sì wàng xī ，liáo xiá rì yǐ xiāo yōu 。lǎn sī yǔ zhī suǒ chù xī ，shí xiǎn chǎng ér guǎ chóu
。jiā qīng zhāng zhī tōng pǔ xī ，yǐ qǔ jǔ zhī zhǎng zhōu 。bèi fén yǎn zhī guǎng lù xī ，lín gāo xí zhī wò liú 。běi mí táo mù ，xī jiē zhāo qiū 。huá shí bì yě ，shǔ jì yíng chóu 。suī xìn měi ér fēi wú tǔ xī
，céng hé zú yǐ shǎo liú ！zāo fēn zhuó ér qiān shì xī ，màn yú jì yǐ qì jīn 。qíng juàn juàn ér huái guī xī ，shú yōu sī zhī kě rèn ？píng xuān kǎn yǐ yáo wàng xī ，xiàng běi fēng ér kāi jīn 。píng yuán yuǎn ér jí mù xī ，bì jīng shān zhī gāo cén 。lù wēi yǐ ér xiū jiǒng xī ，chuān jì yàng ér jì shēn
。bēi jiù xiāng zhī yōng gé xī ，tì héng zhuì ér fú jìn
。xī ní fù zhī zài chén xī ，yǒu guī yú zhī tàn yīn 。zhōng yí yōu ér chǔ zòu xī ，zhuāng xì xiǎn ér yuè yín 。rén qíng tóng yú huái tǔ xī ，qǐ qióng dá ér yì xīn
！wéi rì yuè zhī yú mài xī ，sì hé qīng qí wèi jí 。jì wáng dào zhī yī píng xī
，jiǎ gāo qú ér chěng lì 。jù páo guā zhī tú xuán xī ，wèi jǐng xiè zhī mò shí 。bù qī chí yǐ xǐ yǐ xī ，bái rì hū qí jiāng nì 。fēng xiāo sè ér bìng xìng xī ，tiān cǎn cǎn ér wú sè 。shòu kuáng gù yǐ qiú qún xī ，niǎo xiàng míng ér jǔ yì ，yuán yě qù qí wú rén xī
，zhēng fū háng ér wèi xī 。xīn qī chuàng yǐ gǎn fā xī ，yì dāo dá ér cǎn cè [1]。xún jiē chú ér xià jiàng xī
，qì jiāo fèn yú xiōng yì 。yè cān bàn ér bú mèi xī ，chàng pán huán yǐ fǎn cè
。
※提示：拼音为程序生成
，因而多音字的拼音或许不精确 。